- балқарағай
- зат.Үнемі көгеріп тұратын, қылқанды қарағай.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
балқарағай
Смотреть что такое "балқарағай" в других словарях:
бал арасы — Бал жинайтын ара … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ара — I зат. зоол. Тропикалық ормандарда тіршілік ететін тотықұстардың бір түрі. А р а л а р сөзді тез ұғады, қолда ұстауға ыңғайлы және бірнеше сөзді жаттауға қабілетті келеді (Құстар, 57). Тотының ең үлкені – а р а . Ол Оңтүстік Американың тропикалық … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Ара Карапетян — Биография Ары Карапетяна Ара Арамович Карапетян родился в 1969 году в Ереване (Армения). В 1992 году окончил Санкт Петербургскую консерваторию им. Н. А. Римского Корсакова (отделение оперно симфонического дирижирования). В 1992 году работал… … Энциклопедия ньюсмейкеров
қара ау — (Алм.: Балқ., Іле) бұрынғы кезде көп пайдаланылған ескі аудың бір түрі. Қ ар а а у д ы судың тайыз жерлеріне, көл жағалауларына, балықтардың жүріп тұратын жерлеріне құрады (Алм., Балқ.). Қ а р а а у д ы екі үш күнде, кейде 5 7 күнде бір қарауға… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бал қоспақ — 1. (Орал, Чап.) үлек пен таза айыр інгеннен туған түйе. 2. (Орал, Қара.) нар мен түс айырдың арасынан шыққан түйе тұқымы. 3. (Рес., Сарат.) жалғыз өркеш түйе мен қос өркеш түйенің буданы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қызылқарағай — зат. бот. 1. Қарағайдың қабығы қызыл түсті түрі. Қ ы з ы л қ а р а ғ а й д а н қиып салынған итарқа шатырлы қоржын үйдің іргесі қора қопсыға толы екен (Қ.Ысқақ, Тұйық, 88). 2. Осы қарағайдың сүрегі. Қоршаудың ішінде үйінді үйінді ағаш; қарағайдың … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
балапан қарағай — (Шығ.Қаз., Ү Н.) жас, балғын қарағай. Осы жерде б а л а п а н қ а р а ғ а й л а р жиі екен (Шығ.Қаз., Ү Н.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тайга — аруы. п е р и ф р. Балқарағай. Өсетіндердің көбі қылқан жапырақты ағаштар, әсіресе балқарағайлар. «Т а й г а а р у ы» деп аталатын осы ағаштар сақылдаған сары аяздарға жақсы шыдайды (Коммунизм туы, 12.08.1966, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қырша — (Қост., Фед.; Көкш.: Щуч., Еңб.) балқарағай, балапан ағаш, жас қарағай. Үй өзенінің екі беті аудым аудым жас қ ы р ш а л а р (Қост., Фед.). Ана тоғайда қ ы р ш а л а р өсіп тұр (Көкш., Щуч.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түкті — алаша. Түгі бар алаша. Тоқылу техникасына қарай алаша түксіз (тықыр) алаша және т ү к т і а л а ш а деп екі топқа бөлінеді (Қаз. этнография., 1, 151). Түкті ара… Т ү к т і а р а, бал ара, жабайы аралардың ұрықтанбаған жұмыртқаларынан тек аталық… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
